Nazwa „czek” wywodzi się z języka arabskiego, konkretnie od słowa „szakk”, które oznacza odroczoną płatność. W naszym systemie prawnym czek jest dokumentem zawierającym polecenie skierowane do banku, aby wypłacił okazicielowi czeku określonej sumy pieniężnej. Trzeba podkreślić, że polecenie dla banku poprzez czek ma charakter bezwarunkowy. Reasumując, można powiedzieć, że czek jest środkiem pieniężnym, bo zastępuje pieniądze w obrocie handlowym.

W Polsce funkcjonowanie czeków na rynku określa ustawa pt „Prawo czekowe” uchwalone w roku 1936. Według przepisów tego prawa wystawce czeków nazywamy trasantem, natomiast osoba fizyczna lub prawna na którą czek wystawiono nazywamy remitentem.

Rozliczenia za pomocą czeków należą do jednych z form tak zwanych płatności bezgotówkowych. W naszym kraju jest to dość mało popularna forma rozliczeń bezgotówkowych, natomiast wciąż dość lubiana w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, wielkiej Brytanii, Francji i Kanadzie .

Utrata czeku w praktyce oznacza najczęściej utratę pieniędzy jakie na tym czeku są wystawione,  brak czeku uniemożliwia egzekwowanie praw z nim związanych. Jest jednak sposób zaradzenia tej sytuacji, przewiduje to instytucja umorzenia utraconego czeku, instytucja, która zawarta jest w przepisach prawa wekslowego.

Procedura umorzenia utraconego czeku wygląda w następujący sposób.

Zainteresowany (może nim być zarówno osoba fizyczna, ale podmiot prawny) występuje z odpowiednim wnioskiem o umorzenie czeku do sądu rejonowego właściwego dla miejsca płatności tego czeku. Wniosek powinien zawierać treść czeku, określenie prawnego interesu uzasadniającego żądanie umorzenia czeku oraz uprawdopodobnienie jego utraty. Po złożeniu tego wniosku, właściwy sąd rejonowy go sprawdza pod względem formalnym i potem ogłasza w Monitorze Sądowym i gospodarczym wezwanie posiadacza zaginionego czeku do zgłoszenia się do sądu celem jego okazania w terminie sześćdziesięciu dni od daty ogłoszenia. Termin zakończenia tych sześćdziesięciu dni, tez powinien być w monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłoszony i to dokładnie z wymieniem konkretnej daty. Jeśli termin sześćdziesięciu dni upłynie, a posiadacz czeku się nie zgłosi, sąd rejonowy wydaje orzeczenie, w którym uznaje zaginiony czek za umorzony. Jeśli jednak przed upływem sześćdziesięciu dni posiadacz czeku zgłosi się do sądu i okaże zaginiony czek, to sąd musi postępowanie umorzyć. W momencie kiedy sąd rejonowy orzeka umorzenie zaginionego czeku, staje się możliwe wykonanie wszystkich praw z niego wynikających, więc utrata pieniędzy nie będzie miała miejsca.