Jedną z metod inwentaryzacji jest tak zwane potwierdzenie, czy też uzgadniania sald. Metoda ta znajduje swoje zastosowanie w przypadku aktywów finansowych znajdujących się na rachunkach bankowych, bądź też przechowywanych przez inne jednostki, udzielonych pożyczek, należności od kontrahentów, a także składników aktywów, które są własnością jednostki, ale zostały powierzone osobom trzecim. Środki pieniężne, które zostały zgromadzone na rachunkach bankowych są uzgadniane za pomocą salda w dniu bilansowym, na podstawie dokumentu otrzymanego z banku. Podobny sposób inwentaryzacji dotyczy papierów wartościowych, które dana jednostka posiada w bankach lub też w biurach maklerskich.

Wiele osób pyta między innymi o to, czy należy wysyłać potwierdzenie zerowych sald należności. Odpowiedź brzmi: tak. Wysyłanie potwierdzeń sald należności stanowi przede wszystkim spełnienie ustawowego obowiązku w ramach inwentaryzacji. To jedno. Na szczególną uwagę zasługuje jednak fakt, że stanowi ono również sprawdzenie prawidłowości ich stanu w księgach rachunkowych. Zarówno uzgodnienie, jak i potwierdzenie salda zerowego jest ważną informacją dla wierzyciela. Może być on wówczas pewien, że wszelkie należności ze strony dłużników zostały uregulowane. Znajduje to swoje szczególne uzasadnienie, zwłaszcza w przypadku kontrahentów, z którymi w ciągu całego roku realizuje się dużą ilość transakcji, także na podobne kwoty.

Kolejne, wątpliwe pytania, dotyczą między innymi potwierdzenia sald należności przez jednostkę, która nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Osoba, która prowadzi podatkową księgę przychodów oraz rozchodów nie musi odpowiadać na pismo wierzyciela z prośbą o potwierdzenie salda należności. Nie prowadzi ona bowiem ewidencji, która umożliwia porównanie salda. Należności od osób, które nie prowadzą ksiąg rachunkowych, są inwentaryzowane drogą porównania danych ksiąg rachunkowych oraz drogą weryfikację. Nie oznacza to jednak wcale, że wierzyciel nie może podjąć próby uzgodnienia stanu należności ze swoim dłużnikiem.  Wysłanie takie potwierdzenia salda osobie, która nie prowadzi ksiąg rachunkowych, przypomina dłużnikowi o wysokości zobowiązania.

Osoby, które są odpowiedzialne za przeprowadzanie inwentaryzacji za pomocą metody potwierdzenia sald, mają obowiązek sporządzenia specjalnego protokołu. W protokole tym opisują one wszelkie przeprowadzone czynności oraz ewentualne rozbieżności, które wystąpiły pomiędzy stanem znajdującym się w księgach rachunkowych jednostki a stanem podanym przez kontrahentów.

Artykuł Potwierdzenie sald pochodzi z serwisu Prowadzenie firmy.

Jednak tak jak wszystkie sposoby rozliczania się z fiskusem ma swoje dobre i mniej korzystne strony. Przedsiębiorca na karcie nie musi na przykład prowadzić księgowości, ale z kolei nie przysługują mu ulgi. Przedstawiamy te oraz inne zalety i wady stojące za wyborem karty podatkowej.

Opodatkowane na zasadzie karty podatkowej mogą być głównie osoby prowadzące działalność usługową, wytwórczo-usługową oraz handlową. Jeżeli przedsiębiorca jest zainteresowany kartą podatkową może samodzielnie zweryfikować to, czy jego działalność kwalifikuje się do rozliczania w tej formie i z jaką kwotą podatku musi się on liczyć. W tym celu należy zapoznać się z informacjami, które znajdują się w załączniku do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zaznaczyć jednak trzeba, iż kwota podatku niezależna od dochodu jest dobra dla przedsiębiorców wykazujących wysokie dochody. Istotną kwestią jest również to, że podatek trzeba będzie zapłacić nawet w przypadku kłopotów finansowych firmy.

Dodatkowo osoby wybierające opodatkowanie w formie karty podatkowej nie mogą prowadzić innej, pozarolniczej działalności gospodarczej, a ich współmałżonek nie może posiadać firmy o tym samym zakresie działalności. Ci przedsiębiorcy mogą zatrudniać pracowników wyłącznie na umowę o pracę, w grę nie wchodzi umowa zlecenie i o dzieło.

Zalety karty podatkowej

Wśród zalet opodatkowania na zasadach karty podatkowej można wymienić więc to, że ta forma ma niską stawkę podatku, niezależną od faktycznych zarobków. Jest to korzystne rozwiązanie dla firm z relatywnie wysokimi dochodami. Karta podatkowa zwalnia ponadto z obowiązku prowadzenia księgowości oraz rocznego zeznania PIT dla dochodów z działalności. Podatnik zobowiązany jest tylko do złożenia w urzędzie skarbowym formularza PIT-16A z wykazem zapłaconych i odliczonych od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne.  Ma na to czas do końca stycznia.

Wady karty podatkowej

Niestety przedsiębiorcy na karcie podatkowej nie posiadają możliwości skorzystania z żadnych odliczeń i ulg podatkowych, wyłączając z tego odliczenia od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne. Wyjątkową sytuację stanowi przypadek, w którym przedsiębiorca na karcie ma również dochody z innych źródeł, np. z etatu. W tym przypadku ma obowiązek złożenia rocznego zeznania PIT, w wypadku etatu PIT-37, składany do końca kwietnia. Może także, jeżeli ma wystarczający dochód z etatu, skorzystać z części ulg podatkowych, poza wspólnym rozliczeniem się z małżonkiem i samotnie wychowywanym dzieckiem. Karta podatkowa jest również minusem kiedy stałą stawkę podatku musi płacić firma, która nie zarabia lub ponosi straty.

Artykuł Plusy i minusy karty podatkowej pochodzi z serwisu Prowadzenie firmy.

Podmioty których dotyczy prowadzenie księgi rachunkowej

Jeśli chodzi o zastosowanie uproszczonych zasad rachunkowości dotyczą one stowarzyszeń, partii politycznych, związków zawodowych, organizacji pracodawców, izb gospodarczych, fundacji, organizacji dobroczynności i opieki społecznej i przedstawicieli przedsiębiorstw zagranicznych. W celu pozyskania informacji w sprawie zasad rachunkowości dla jednostek które nie są spółkami handlowymi i te które nie prowadzą działalności gospodarczej należy zajrzeć do Dziennika Ustaw i poszukać ustawy z dnia 15 listopada 2001 roku.

Uproszczenie w księgowości polega na zmniejszeniu ilości procedur oraz informacji przedstawionych w sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa. Prowadząc księgi rachunkowe należy stosować się do zasad zawartych w rozporządzeniu dotyczącym właśnie rachunkowości.

Jeśli przedsiębiorstwo zdecyduje się na daną politykę rachunkowości ma prawo skorzystać z pewnej grupy uproszczeń gdy będzie prezentować sprawozdania jeśli nie jest to przeszkodą do prezentowania danych oraz wyniku finansowego w sposób rzetelny i jasny.

Przedsiębiorstwo które przygotowuje sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej i związanymi interpretacjami ogłoszonymi w formie rozporządzeń Komisji Europejskiej musi zastosować się do przepisów ustawy o rachunkowości i wykonawczych, które zostały wydane na jej podstawie.

Inna konkretyzacja dotyczy banków, instytucji finansowych, domów maklerskich, funduszy inwestycyjnych, emerytalnych i zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji.

Zawsze jednak może skorzystać z usług księgowych w Krakowie, gdzie sprawdzone i doświadczone biuro księgowe poprowadzi księgowość naszej firmy.

Artykuł Pełna księgowość – księgi rachunkowe pochodzi z serwisu Prowadzenie firmy.

Obowiązek prowadzenia księgi warunkuje forma opodatkowania przedsiębiorcy. Osoby, które opłacają podatek w formach zryczałtowanych nie muszą prowadzić ksiąg. Z kolei przedsiębiorcy opodatkowani na zasadach ogólnych są do tego obowiązane.

Kto musi prowadzić księgę?

Prowadzenie księgi jest obowiązkiem wykonujących działalność gospodarczą czyli osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich. Oprócz tego księgi prowadzić muszą:

– osoby wykonujące działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia, zawartych na podstawie odrębnych przepisów,

– osoby prowadzące działy specjalne produkcji rolnej, jeśli zgłosiły one zamiar prowadzenia tych ksiąg,

– duchowni zrzekający się opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego.

– rolnicy prowadzący działalność gospodarczą, jeśli przychód z działalności gospodarczej nie przekracza 10 000 zł, w tym przypadku rolnicy prowadzą księgę o uproszczonej formie. Jeżeli przychód rolnika z wykonywanej działalności gospodarczej przekroczy w roku podatkowym 10 000 zł, musi on prowadzić taką księgę, jaką prowadzą inni przedsiębiorcy.

Kto nie ma obowiązku prowadzenia księgi?

Do grona osób, które nie muszą prowadzić ksiąg przychodów i rozchodów należą podatnicy, którzy:

– opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych,

– wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym,

– wykonują zawód adwokata tylko w zespole adwokackim,

– sprzedają środki trwałe po likwidacji działalności.

Zwolnienie z prowadzenia księgi

Na wniosek podatnika może on zostać zwolniony z obowiązku prowadzenia księgi oraz od poszczególnych czynności z zakresu prowadzenia księgi. Taka sytuacja dotyczy przypadków uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, do których należą: rodzaj i rozmiar wykonywanej działalności, wiek oraz stan zdrowia. Podatnik składa wtedy wniosek co najmniej na 30 dni przed rozpoczęciem miesiąca, od którego miałoby obowiązywać zwolnienie. W sytuacji rozpoczęcia wykonywania działalności lub powstania obowiązku prowadzenia księgi w trakcie roku podatkowego wniosek trzeba złożyć w ciągu 14 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności lub powstania obowiązku prowadzenia księgi.

Artykuł Kto musi a kto nie musi prowadzić księgi przychodów i rozchodów? pochodzi z serwisu Prowadzenie firmy.

Opodatkowanie w formie karty podatkowej to opłacanie stałej kwoty podatku niezależnie od wysokości uzyskiwanych przychodów. Jest to korzystne rozwiązanie dla małych firm nie zatrudniających zbyt wielu pracowników oraz działających na terenie niewielkich miejscowości, ponieważ wysokość karty podatkowej rośnie proporcjonalnie to wzrostu zatrudnienia oraz wielkości miejscowości, w której przedsiębiorca prowadzi działalność.

Przywileje i ograniczenia karty podatkowej

Podatnicy, którzy prowadzą działalność opodatkowaną na zasadach karty podatkowej nie muszą prowadzić ksiąg, składać zeznań podatkowych oraz wpłacać zaliczek na podatek dochodowy. Zobowiązani są oni jednak do wydawania na żądanie klienta rachunków i faktur, o których mowa w odrębnych przepisach, stwierdzające sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi, oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków i faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę. Są oni również obowiązani prowadzić książkę ewidencji zatrudnienia wszystkich osób zatrudnionych w podmiocie, według ustalonego wzoru.

Karta podatkowa krok po kroku

Podatnicy prowadzący działalność podlegają opodatkowaniu w formie karty muszą spełniać następujące warunki:

– złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,

– podatnik powinien zgłosić we wniosku prowadzenie działalności wymienionej jako dopuszczalna do opodatkowania kartą (wykaz takich działalności zawiera tabeli umieszczona w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym),

– nie może on korzystać w swojej działalności z usług osób, które nie są zatrudnione przez podatnika na podstawie umowy o pracę, a także z usług innych przedsiębiorstw oraz zakładów,

– nie prowadzić, obok jednego z rodzajów działalności, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,

– małżonek podatnika nie może prowadzić działalności o podobnym profilu,

– podatnik nie może produkować wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, które funkcjonują na podstawie odrębnych przepisów,

– zgłoszona we wniosku pozarolnicza działalność gospodarcza podatnika nie powinna być prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Co nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej?

Z opodatkowania w formie karty podatkowej nie zwalnia prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania biogazu oraz energii elektrycznej, w elektrowniach wodnych i wiatrowych, której moc oddawana wynosi do 5.000 kilowatów. Ponadto z karty podatkowej nie wyłącza osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, dzierżawy, podnajmu, poddzierżawy czy innych podobnych umów.

Artykuł Wszytsko o karcie podatkowej pochodzi z serwisu Prowadzenie firmy.